Πελματιαία Απονευρωσίτιδα: Η πιο Συχνή Πάθηση του Ποδιού

Η πελματιαία απονευρωσίτιδα είναι η πιο συχνή πάθηση του ποδιού που συναντάται στις κλινικές της φυσικοθεραπείας. Αποτελεί ένα σύνδρομο υπέρχρησης του ποδιού, αφορά το 10% του γενικού πληθυσμού και είναι η τρίτη συχνότερη πάθηση υπέρχρησης. ^1,2

Εμφανίζεται σε αθλητές που πραγματοποιούν τρέξιμο ή βάδιση σε μεγάλες αποστάσεις, καθώς και άτομα που το άθλημα τους απαιτεί επαναλαμβανόμενα άλματα. Εκτός από αθλητές αφορά όμως και άτομα που η εργασία του περιλαμβάνει παρατεταμένη ορθοστασία ή βάδιση. ²

Αιτιοπαθογένεια

Αποτελεί μια πολυπαραγοντική νόσο που οφείλεται σε ενδογενείς παράγοντες (πλατυποδία, κοιλοποδία, ασσυμετρία στο μήκος των ποδιών, αυξημένος δείκτης μάζας σώματος, βράχυνση ανατομικών δομών, μυική αδυναμία), καθώς και εξωγενείς παράγοντες (δρομείς αθλητές, ακατάλληλα υποδήματα, αυξημένη ορθοστασία ή βάδιση, γυναίκες>άντρες, ηλικίες μεταξύ 40-60 ετών). ³

Συμπτώματα-Κλινική εικόνα

Ξαφνικός και έντονος πόνος στο πέλμα.
Ευαισθησία κατά την ψηλάφηση στο έσω φύμα της πτέρνας.
Πρωινή δυσκαμψία και χωλότητα.
Αυξημένος πόνος κατά τα πρώτα βήματα ή μετά από παρατεταμένη ορθοστασία ή ανάπαυση.
Μείωση των συμπτωμάτων κατά την διάρκεια της ημέρας και αύξηση του πόνου στο τέλος της ημέρας αν η δραστηριότητα είναι αυξημένη.
Μείωση του πόνου την νύχτα. ^1,4

Φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση

Η συντηρητική αντιμετώπιση της πελματιαίας απονευρωσίτιδας είναι η πρώτη παρέμβαση που συνιστάται για την επιτυχή αντιμετώπιση της. Αρχικά, συνιστάται ανάπαυση και τροποποίηση των δραστηριοτήτων που περιλαμβάνουν αυξημένα φορτία όπως ορθοστασία, βάδιση και τρέξιμο. ^4,5

Ο στόχος της φυσικοθεραπείας είναι η μείωση της τάσης στην πελματιαίας απονεύρωση και η αύξηση της ελαστικότητας της, η διόρθωση των εμβιομηχανικών παρεκκλίσεων, η μείωση της φλεγμονής και των συμπτωμάτων του πόνου καθώς και η ενεργοποίηση της διαδικασίας της επούλωσης σε χρόνιες περιπτώσεις.

Οι παρεμβάσεις που χρησιμοποιούνται αποτελεσματικά με σκοπό την αντιμετώπιση της πελματιαίας απονευρωσίτιδας είναι οι εξής:

Shockwave therapy (Κρουστικά κύματα)
Διατατικές ασκήσεις
Βελονισμός
Ορθωτικοί πάτοι
Μάλαξη εγκάρσιας τριβής
Τεχνικές μυοπεριτονιακής απελευθέρωσης με ειδικό εξοπλισμό
Tecar therapy (Ραδιοσυχνότητες)
Laser χαμηλής έντασης
Κρυοθεραπεία
Περίδεση ^4,5,6,7

Πηγές