ΜΗΝΙΣΚΟΣ

Οι μηνίσκοι είναι δομές σπουδαίας σημασίας για την λειτουργία της άρθρωσης του γόνατος. Απορροφούν τους κραδασμούς και συμβάλλουν στην ομαλή κατανομή των φορτίων στις αρθρικές επιφάνειες, προστατεύοντας έτσι τον αρθρικό χόνδρο. Οι κακώσεις των μηνίσκων του γόνατος είναι συνηθισμένες όχι μόνο σε άτομα που έχουν αθλητικές δραστηριότητες, αλλά γενικότερα. Στα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας τα οποία έχουν εκφυλισμένους μηνίσκους αρκεί μια μικρής βαρύτητας τραυματισμός. Τα συμπτώματα είναι πόνος, οίδημα, αδυναμία του πάσχοντος άκρου και η αιφνίδια αδυναμία πλήρους έκτασης του γόνατος.

Εικόνα 1: Μηνίσκος-Γόνατο (https://www.g2orthopedics.com/can-a-meniscus-tear-heal/)

Ταξινόμηση:

Εκτός από τη βασική ταξινόμηση των ρήξεων των μηνίσκων που αφορά τις εκφυλιστικές και τις τραυματικές ρήξεις, ταξινομούνται και με βάση το σχήμα της ρήξης που έχουν υποστεί. Για τον λόγο αυτό υπάρχουν οι κάθετες ρήξεις, οι λοξές, οι εκφυλιστικές, οι εγκάρσιες (ακτινωτές) και οι οριζόντιες ρήξεις. Η επούλωση των μηνίσκων επηρεάζεται επίσης από τον τύπο της ρήξης.

Η τραυματική ρήξη του μηνίσκου μπορεί να συμβεί σε όλες τις ηλικίες, είναι όμως πιο σύνηθες στους νέους κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων και συνοδεύεται με οξύ πόνο.

Στην περίπτωση της εκφυλιστικής ρήξης του μηνίσκου οι ασθενείς είναι συνήθως άνω των 60 ετών και δεν αναφέρουν κάποιο τραυματισμό στο γόνατο. Είναι αποτέλεσμα της φυσιολογικής γήρανσης του μηνίσκου, στην οποία παίζουν σημαντικό ρόλο τα φορτία που δέχεται καθημερινά (όπως το σωματικό βάρος).

Θεραπεία:

Η αντιμετώπιση της ρήξης μηνίσκου είναι συντηρητική ή χειρουργική και καθορίζεται από διάφορους παράγοντες. Οι πιο σημαντικοί είναι η ηλικία, το επίπεδο δραστηριότητας και τα συμπτώματα που προκαλεί η ρήξη του μηνίσκου. Επίσης, παίζουν σημαντικό ρόλο ο τύπος (τραυματική-εκφυλιστική) και η θέση της ρήξης του μηνίσκου, όπως επίσης και η συνυπάρχουσα παθολογία.

Συντηρητική αντιμετώπιση:

Αν η ρήξη του μηνίσκου είναι πολύ μικρή και υπάρχει σαφής υποχώρηση των συμπτωμάτων (πόνος, οίδημα) τότε αντιμετωπίζεται με συντηρητική αγωγή η οποία περιλαμβάνει:

• Ανάπαυση
• Παγοθεραπεία
• Φυσικοθεραπεία με στόχο την ενδυνάμωση των μυϊκών ομάδων του γόνατος καθώς και την αποκατάσταση του πλήρους εύρους κίνησης
• Αντιφλεγμονώδη φαρμακευτική αγωγή

Χειρουργική αντιμετώπιση:

Η χειρουργική θεραπεία (αρθροσκόπηση), είτε με συρραφή, είτε με μερική ή ολική μηνισκεκτομή, είναι απαραίτητη όταν τα συμπτώματα είναι έντονα, ο μηνίσκος μπλοκάρει το γόνατο και υπάρχει υποτροπιάζον ύδραρθρο. Επίσης όταν συνυπάρχουν άλλες συνδεσμικές κακώσεις στο γόνατο, όπως η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου με συνοδό αστάθεια στο γόνατο, τότε η θεραπεία πρέπει να είναι χειρουργική.

Φυσικοθεραπεία

Το πρόγραμμα φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης είναι εξατομικευμένο στις ανάγκες και το πρόβλημα του ασθενή. Η φυσικοθεραπεία έχει ως στόχο τη μείωση της φλεγμονής και την αύξηση του εύρους τροχιάς. Διάφορα φυσικά μέσα προτείνονται για περίοδο που το γόνατο είναι σε οξεία ή χρόνια φλεγμονή όπως:

• ηλεκτροθεραπεία
• παγοθεραπέια
• υπέρηχα
• Laser therapy
• Tecar therapy

Τον σημαντικότερο ρόλο στην συντηρητική αγωγή έχει η κινησιοθεραπεία .Έτσι, για την αύξηση της μυϊκής δύναμης χρησιμοποιούνται εξελικτικές ασκήσεις. Επίσης περιλαμβάνονται διατάσεις, ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας και ισορροπίας. Ο ασθενής παράλληλα ακολουθεί και αερόβιο πρόγραμμα (στατικό ποδήλατο, διάδρομο, κολύμβηση κτλ.). Το πρόγραμμα είναι προοδευτικό και η εξέλιξη του εξαρτάται από τον πόνο, το κατά πόσο έχει αυξηθεί η μυϊκή δύναμη, το εύρος τροχιάς, το οίδημα και η λειτουργική κινητικότητα. Πολύ σημαντικό είναι ο ασθενής να εκτελεί το ασκησιολόγιο καθημερινά στο σπίτι του.

Εικόνα 2: Tecar therapy

Εικόνα 2: Ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας

Εικόνα 3: Ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας 2

Εικόνα 4: Διατατικές Ασκήσεις